Αδύνατο το ταξίδι στον χρόνο

\Ομάδα φυσικών από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Χονγκ Κονγκ υποστηρίζει πώς τίποτε δεν μπορεί να ταξιδέψει με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός. Αυτό, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι τα ταξίδια στον χρόνο είναι αδύνατο να πραγματοποιηθούν αφού για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να αναπτυχθούν ταχύτητες μεγαλύτερες από εκείνη του φωτός. Ο ΚΟΚ του Σύμπαντος
Οι ερευνητές απέδειξαν πώς ούτε ένα μεμονωμένο φωτόνιο ούτε μια δέσμη φωτός, δεν μπορούν να κινηθούν με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός «υπακούοντας» έτσι στην θεωρία του Αϊνστάιν.

«Ο Αϊνστάιν είχε πει ότι η ταχύτητα του φωτός είναι είναι ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας του σύμπαντος ή με πιο απλά λόγια: τίποτε δεν μπορεί να τρέξει ταχύτερα από το φως. Η ερευνητική ομάδα υπό τον καθηγητή Ντιού Σένγκβανγκ απέδειξε ότι ένα φωτόνιο, που αποτελεί την θεμελιώδη κβαντική δομή του φωτός, υπακούει στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα» αναφέρει σε ανακοίνωση του το πανεπιστήμιο.

Το ταξίδι στο χρόνο
Θεωρητικώς αν ένα σήμα σταλεί με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός, θα ταξιδέψει πίσω στον χρόνο. Η πιθανότητα αυτή απέκτησε νέο ενδιαφέρον κατά την τελευταία δεκαετία, με διάφορους ερευνητές να πειραματίζονται με οπτικούς παλμούς που μπορούσαν να ταξιδέψουν στις λεγόμενες «υπερ-φωτεινές ταχύτητες διάδοσης» – που μπορούσαν δηλαδή να κινηθούν ταχύτερα από το φως.
Αποδείχθηκε ότι οι παρατηρήσεις που έγιναν με αυτούς τους παλμούς δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα οπτικό φαινόμενο αλλά πολλοί επιστήμονες επέμειναν στην δυνατότητα χρονικών ταξιδιών ευελπιστώντας ότι ένα μεμονωμένο φωτόνιο θα μπορούσε να τρέξει ταχύτερα από το φως.
Τα πειράματα
Οι ερευνητές στο Χονγκ Κονγκ θέλησαν να βάλουν ένα τέλος σε αυτό το ζήτημα και για τον λόγο αυτό αποφάσισαν για πρώτη φορά να μετρήσουν την μεγαλύτερη (τελική) ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει ένα φωτόνιο. Τα πειράματα έδειξαν ότι ένα φωτόνιο δεν μπορεί να ξεπεράσει την ταχύτητα c, του φωτός στο κενό.
«Η μελέτη επιβεβαιώνει την θεωρία του Αϊνστάιν για την αιτιότητα, αφού ένα φαινόμενο δεν μπορεί να προηγείται της αιτίας του. Τα ευρήματα της μελέτης μπορούν να ανοίξουν νέους δρόμους στον τομέα της μετάδοσης πληροφοριών και ειδικά στην κβαντική πληροφορική» αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Ερμηνεύοντας τα κρυμμένα σύμβολα της Μεγάλης Πυραμίδας

Ένας μήνας έχει περάσεις από τότε που ο κόσμος είδε για πρώτη φορά μετά από 4.500 χρόνια μια σειρά από σύμβολα τα οποία βρέθηκαν στην καρδιά της Μεγάλης πυραμίδας του Χέοπα, και ξεκίνησαν οι πιθανές ερμηνείες τους.


Η αποκάλυψη ότι στο εσωτερικό μιας από τις δύο τομές που ξεκινούν από τον λεγόμενο Θάλαμο της Βασίλισσας στη Μεγάλη Πυραμίδα υπήρχαν σύμβολα έκανε το γύρο του κόσμου. Επρόκειτο για μια σειρά συμβόλων και μια γραμμή από κόκκινη ώχρα καθώς και ένα άλλο σημείο μαύρου χρώματος, τα οποία φωτογράφισε στο εσωτερικό της τομής και στο διάστημα μεταξύ δύο λίθων που την έφρασσαν, το ρομπότ «Τζέντι» (από το όνομα ενός μάγου-συμβούλου του Χέοπα με βάση αιγυπτιακό λογοτεχνικό κείμενο). Ο φακός του ρομπότ αυτού, που λειτούργησε με βάση πρόγραμμα έρευνας των αθέατων χώρων της πυραμίδας υπό τον Z. Hawass, μπόρεσε για πρώτη φορά να διαπεράσει μέσω ορυγμάτων τους λίθους οι οποίοι, όπως είχε αποκαλυφθεί σε παλαιότερο πρόγραμμα, έφρασσαν την τομή.

Δεδομένου τα κείμενα απουσιάζουν από τους τοίχους του μνημείου- όπως και σε όλες τις πυραμίδες της 4ης Δυναστείας – , ότι δεν έχει δοθεί επαρκής εξήγηση για τον χαρακτήρα των τομών που ξεκινούν από τους δύο θαλάμους του καθώς και ότι οι δύο τομές του Θαλάμου της Βασίλισσας καταλήγουν σε αδιέξοδο στο εσωτερικό του όγκου της πυραμίδας, τα σημεία αποτέλεσαν από την αρχή αντικείμενο έρευνας των επιστημόνων αλλά και των απανταχού «πυραμιδολόγων». Την αρχή έκανε ο Luca Miatello, ανεξάρτητος επιστήμονας ειδικός στα αρχαία αιγυπτιακά μαθηματικά, ο οποίος βλέπει στα σύμβολα αριθμούς σε ιερατική γραφή. Από δεξιά προς τα αριστερά λοιπόν, ο δρ. Miatello διαβάζει τα σύμβολα 100, 20 και 1, που αποδίδουν τον αριθμό 121. Στον αριθμό αυτό βλέπει την απόδοση του μήκους της τομής που θα έφτανε τους 121 βασιλικούς πήχεις (αγγλ. cubits, αιγ. “meh”), ενώ στηρίζει την άποψη αυτή με βάση παλαιότερη διαπίστωσή του ότι στα σχέδια της Μεγάλης Πυραμίδας απαντούν πολλαπλάσια του 7, του 9 και του 11 σε πήχεις. Επιφανείς ερευνητές, μεταξύ των οποίων ο James P. Allen (Πανεπιστήμιο Brown), επιδοκιμάζουν την παρατήρηση του Miatello ενώ και ο Zahi Hawass υποστηρίζει ότι τα σύμβολα είναι είτε αριθμοί είτε χαρακτηριστικά «τεκτονικά σημεία», τα οποία οι χτίστες χρησιμοποιούσαν κατά την κατασκευή των μνημείων για να επισημαίνουν τρόπο, σημείο ή σειρά τοποθέτησης δόμων. Εξυπηρετούσαν δηλαδή πρακτικούς σκοπούς και δεν είχαν καμία θρησκευτική ή μεταφυσική χροιά.

Επιπλέον στοιχεία για το θέμα αναμένονται τον προσεχή Αύγουστο, οπότε ο Τζέντι θα ξαναμπεί στην πυραμίδα για περισσότερες φωτογραφίες!

Η μυστηριώδης υπόγεια λίμνη στην Ανταρκτική!

Η λίμνη του μυστηρίου κράτησε και πάλι τα μυστικά της, από τους Ρώσους και όλο τον κόσμο. Είναι μια υπόγεια λίμνη της Ανταρκτικής, έχει μήκος 250 χιλιόμετρα, πλάτος 50 χιλιόμετρα και φτάνει σε βάθος 800 μέτρων.


Λέγεται λίμνη Βοστόκ, βρίσκεται 4 χιλιόμετρα κάτω από τους πάγους και κανείς δεν την έχει εξερευνήσει για εκατομμύρια χρόνια. Το ενδιαφέρον είναι προφανές καθώς η εξερεύνηση της είναι πιθανόν να δώσει πληροφορίες στους επιστήμονες για ανακάλυψη μικροβίων και αρχέγονες μορφές ζωής.

Η ομοιότητα της λίμνης με υπόγειους ωκεανούς του Δία, της Ευρώπης και άλλων πλανητών και δορυφόρων, μπορεί να οδηγήσει σε ανακαλύψεις σχετικά με πιθανές εξωγήινες μορφές ζωής.

Η Βάλερι Λούκιν του Ρωσικού Ινστιτούτου Αρκτικής και Ανταρκτικής Εξερεύνησης (AARI) δήλωσε: «Είναι σα να εξερευνούμε ένα ξένο πλανήτη, όπου κανείς δεν έχει ξαναπάει. Δε γνωρίζουμε τι θα συναντήσουμε».

Κι όμως η προσπάθεια των Ρώσων σταμάτησε κυριολεκτικά στο παρά πέντε. Η γεώτρηση έφτασε μόλις πέντε μέτρα πάνω από την επιφάνεια της λίμνης αλλά μετά έπρεπε να φύγουν γιατί ήρθε ο χειμώνας στην Ανταρκτική.

Γέμισαν το φρεάτιο της γεώτρησης με κηροζίνη και αντιψυκτικό υγρό και θα περιμένουν τον Δεκέμβριο για να επανέλθουν και να ερευνήσουν επιτέλους τη λίμνη με ένα αποστειρωμένο ρομποτικό σκάφος αγνοώντας τις αντιδράσεις άλλων επιστημόνων για τον κίνδυνο μόλυνσης ενός πραγματικά παρθένου περιβάλλοντος.

Η λίμνη εντοπίστηκε από βρετανικό ραντάρ το 1970 και το 1993 επιβεβαιώθηκε η ύπαρξή της. Υπάρχουν 140 τέτοιες λίμνες στην Ανταρκτική και η μελέτη τους σίγουρα θα προσφέρει πολλές γνώσεις. Προς το παρόν ο Ρωσικός σταθμός Βοστόκ έχει καταγράψει την χαμηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί στη Γη – 89,2 βαθμούς Κελσίου

ΤΕΧΝΗΤΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΑΣ? (ΕΙΚΟΝΙΚΟ)

Aποτελούμε το προϊόν μιας άσκησης προσομοίωσης που συντελείται σε πραγματικό χρόνο;

Στη φυσική και στην κοσμολογία η Ψηφιακή Φυσική αποτελεί μια συλλογή θεωρητικών απόψεων που ξεκινούν με την υπόθεση ότι το σύμπαν, στη βάση του, είναι πληροφορικής φύσεως και είναι υπολογιζόμενο. Με δεδομένες τις παραπάνω υποθέσεις, το σύμπαν μπορεί να νοηθεί είτε ως το αποτέλεσμα κάποιου προγράμματος σ’ έναν υπολογιστή ή ότι είναι κάποιου είδους συσκευή ψηφιακού υπολογισμού.

Η Ψηφιακή Φυσική βασίζεται σε μια ή περισσότερες από τις παρακάτω υποθέσεις.

Το σύμπαν, ή η πραγματικότητα, είναι:
Πληροφοριακό στην ουσία του

Ψηφιακό στην ουσία του
Το ίδιο ένας γιγάντιος υπολογιστής
Το αποτέλεσμα μιας άσκησης προσομοίωσης πραγματικότητας

Η υπόθεση ότι το σύμπαν είναι ένας ψηφιακός υπολογιστής εισήχθηκε από τον Konrad Zuse στο βιβλίο του 'Rechnender Raum' (Calculating Space, η αγγλική του μετάφραση Υπολογιζόμενος Χώρος). Ο όρος 'Ψηφιακή Φυσική' προτάθηκε αρχικά από τον Edward Fredkin που αργότερα προτίμησε τον όρο 'Ψηφιακή Φιλοσοφία'.

Η ψηφιακή φυσική προτείνει ότι υπάρχει, τουλάχιστον ως αρχή, ένα πρόγραμμα για έναν συμπαντικό υπολογιστή που υπολογίζει σε πραγματικό χρόνο την εξέλιξη του σύμπαντος. Ο υπολογιστής αυτός θα μπορούσε να είναι για παράδειγμα, όπως πρότεινε ο Zuse το 1967, ένα γιγάντιο κυτταρικό αυτόματο. Τον ορισμό του κυτταρικού αυτομάτου, όπως το χρησιμοποιεί στις θεωρητικές του προτάσεις, διαβάζουμε από τον Zuse:

Ένα Πεπερασμένο Αυτόματο λειτουργεί με έναν διακριτό αριθμό διακριτών καταστάσεων. Είναι περίπου ισοδύναμο με μια ψηφιακή μηχανή επεξεργασίας δεδομένων, που απαρτίζεται από έναν περιορισμένο αριθμό στοιχείων, κάθε ένα από τα οποία έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει έναν περιορισμένο αριθμό καταστάσεων (τουλάχιστον δύο), με αποτέλεσμα ολόκληρο το αυτόματο να μπορεί να δεχτεί μόνο έναν περιορισμένο αριθμό καταστάσεων. Το Αυτόνομο Αυτόματο δεν μπορεί να δεχτεί εισόδους και μπορεί έτσι να θεωρηθεί ως μια μηχανή που λειτουργεί ανεξάρτητα από τη στιγμή που θα ξεκινήσει. Το Κυτταρικό Αυτόματο αντιπροσωπεύει μια ειδική μορφή Αυτομάτου που είναι κατασκευασμένη από αλληλοσυσχετιζόμενα, περιοδικά αναδημιουργούμενα κελιά. Με τον όρο 'θεωρητικός τρόπος σκέψης μέσω των αυτομάτων' αντιλαμβανόμαστε έναν τρόπο παρατήρησης σύμφωνα με τον οποίο, ένα τεχνικό, μαθηματικό ή φυσικό μοντέλο θεάται από την οπτική μιας αλληλουχίας καταστάσεων, που ακολουθούν η μία την άλλη σύμφωνα με προκαθορισμένους κανόνες.

Ή θα μπορούσε να είναι μια καθολική μηχανή Turing, όπως πρότεινε ο Schmidhuber το 1997. Ο τελευταίος τόνισε ότι υπάρχει ένα πολύ σύντομο πρόγραμμα που μπορεί να υπολογίσει όλα τα πιθανά υπολογίσιμα σύμπαντα με έναν ασυμπτωτικά ευνοϊκό τρόπο.

Κάποιοι προσπαθούν να ταυτίσουν απλά σωματίδια της φυσικής με απλά bits. Για παράδειγμα, εάν ένα σωματίδιο όπως ένα ηλεκτρόνιο, αλλάζει από μια κβαντική κατάσταση σε μια άλλη, μπορεί να είναι ανάλογο ενός bit που αλλάζει π.χ. από το 0 στο 1. Ένα μόνο bit αρκεί για να περιγράψει την αλλαγή ενός μόνο κβάντου ενός δοσμένου σωματιδίου. Καθώς το σύμπαν φαίνεται να αποτελείται από στοιχειώδη σωματίδια, η συμπεριφορά των οποίων μπορεί πλήρως να περιγραφεί από τις κβαντικές αλλαγές που υφίστανται, αυτό υποδηλώνει ότι το σύμπαν ως ολότητα μπορεί να περιγραφεί με bits. Κάθε κατάσταση είναι πληροφορία και κάθε αλλαγή κατάστασης αποτελεί αλλαγή στην πληροφορία (απαιτώντας τον χειρισμό ενός ή περισσότερων bits). Αν αφήσουμε κατά μέρος τη σκοτεινή ύλη και ενέργεια, που δεν είναι πλήρως κατανοητές για την ώρα, το γνωστό σύμπαν αποτελείται από 10 στην 80η πρωτόνια και τον ίδιο αριθμό ηλεκτρονίων. Το σύμπαν, θα μπορούσε ωστόσο να προσομοιωθεί από έναν υπολογιστή που θα μπορούσε να φυλάξει και να χειριστεί περίπου 10 στην 90η bits. Εάν αυτή ήταν η απαιτούμενη προσομοίωση, ο υπερυπολογιστής θα ήταν αδύνατος.

Το 1990 ο φυσικός John Archibald Wheller έγραψε: «Δεν είναι αναίτιο το να φανταστούμε ότι η πληροφορία βρίσκεται στον πυρήνα της φυσικής, όπως βρίσκεται στον πυρήνα ενός υπολογιστή. It from Bit. Η αλλιώς, κάθε τι (it) κάθε σωματίδιο, κάθε πεδίο δύναμης, ακόμα και το ίδιο το χωροχρονικό συνεχές οφείλει τη λειτουργία του, το νόημα και την ίδια του την ύπαρξη ακόμα και σε κάποιες περιπτώσεις εμμέσως από τις μηχανικά παραγόμενες απαντήσεις σε ερωτήσεις τύπου ναι και όχι, δυαδικές επιλογές, απλά bits. Το 'it from bit' συμβολίζει την ιδέα ότι κάθε οντότητα του φυσικού κόσμου έχει έναν πυθμένα, έναν πολύ βαθύ πυθμένα στις περισσότερες περιπτώσεις, μια μη υλική προέλευση και εξήγηση. Αυτό που αποκαλούμε πραγματικότητα προκύπτει σε τελική ανάλυση από τη θέση ερωτήσεων τύπου ναι και όχι και τη μηχανική καταγραφή αποκρίσεων. Κοντολογίς, πως όλα τα πράγματα στη φύση είναι στην ουσία τους πληροφορικής φύσεως και πως ζούμε σε ένα συμμετοχικό σύμπαν.»

Ο φιλόσοφος που έχει αφιερωθεί στην έρευνα της συνείδησης, David Chalmers, σχολιάζει τη θέαση αυτή του Wheeler στο άρθρο του 'Facing up the problem of Consciousness΄(1995) ως εξής: «ο Wheeler πρότεινε ότι η πληροφορία είναι θεμελιώδης στη συμπαντική φυσική. Σύμφωνα με τη δοξασία του 'it from bit', οι νόμοι της φυσικής μπορούν να ειδωθούν με όρους πληροφορίας, προτείνοντας διαφορετικές καταστάσεις που γεννούν διαφορετικά αποτελέσματα χωρίς να έχει σημασία ακόμα και ποιο είναι το περιεχόμενο αυτών των καταστάσεων. Μόνο η θέση τους στον πληροφοριακό χώρο είναι αυτό που έχει σημασία. Εάν ισχύει αυτό, η πληροφορία αποτελεί έναν φυσικό υποψήφιο για να παίξει ρόλο στη θεμελιώδη θεωρία της συνείδησης. Οδηγούμαστε σε μια εννοιολογική σύλληψη του κόσμου όπου η πληροφορία είναι θεμελιώδης και που έχει δύο βασικές όψεις, αντιστοιχώντας στις φυσικές και στις φαινόμενες ιδιότητες του κόσμου.»

Μια ένσταση που απευθύνεται στα μοντέλα της ψηφιακής φυσικής είναι πως δεν είναι συμβατά με την ύπαρξη διάφορων συνεχών χαρακτηριστικών φυσικών συμμετριών, όπως είναι η στροφική συμμετρία, η μετατροπική συμμετρία, η συμμετρία Τα, η συμμετρία Lorenz και η ηλεκτρασθενής συμμετρία, οι οποίες είναι κεντρικά σημεία στην τρέχουσα θεωρητική μελέτη της φυσικής. Οι υποστηρικτές της ψηφιακής φυσικής αντιτείνουν πως αυτές που συνεχείς συμμετρίες είναι μόνο βολικές (και πολύ καλές) προσεγγίσεις μιας διακριτής πραγματικότητας. Για παράδειγμα, το σκεπτικό που οδηγεί σε συστήματα φυσικών μονάδων και το συμπέρασμα ότι το μήκος Planck αποτελεί τη μικρότερη απόσταση στο σύμπαν υποδηλώνουν ότι σε κάποιο επίπεδο ακόμα και ο χώρος είναι κβαντισμένος.

Άλλες ενστάσεις αφορούν στην τοπικότητα (κάποια μοντέλα της ψηφιακής φυσικής θεωρείται ότι παραβιάζουν τις σχετικές διάφορες θέσεις της κβαντικής φυσικής) ή και στο γεγονός ότι η θεωρία της φυσικής απαιτεί την έννοια του συνεχούς. Πιο αναλυτικά, έχει διατυπωθεί το επιχείρημα ότι η ψηφιακή φυσική, που βασίζεται στη θεωρία των μηχανών πεπερασμένων καταστάσεων και ιδιαίτερα στα διακριτά μαθηματικά, δεν μπορεί να βγάλει πορίσματα για μια φυσική θεωρία που τα μαθηματικά της απαιτούν τους πραγματικούς αριθμούς, κάτι που ισχύει για όλες τις φυσικές θεωρίες που έχουν κάποια αξιοπιστία. Η γνωστή φυσική είναι υπολογίσιμη, αλλά μια τέτοια δήλωση χρειάζεται περαιτέρω αιτιολόγηση. Ένας αριθμός και συγκεκριμένα ένας πραγματικός αριθμός, ένας αριθμός με άπειρο αριθμό ψηφίων λέγεται ότι είναι υπολογίσιμος εάν μια μηχανή Turing θα συνεχίσει να εξάγει ψηφία χωρίς τέλος. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει τελευταίο ψηφίο. Αλλά αυτό δε δένει με οποιαδήποτε πρόταση που προτείνει ότι το σύμπαν είναι η παραγόμενη έξοδος μιας άσκησης εικονικής πραγματικότητας που εκτελείται σε πραγματικό χρόνο. Οι γνωστοί νόμοι της φύσης (συμπεριλαμβανόμενης της κβαντικής μηχανικής και του συνεχούς της φάσματος) είναι σε μεγάλο βαθμό διηθημένες από πραγματικούς αριθμούς και από τα μαθηματικά του συνεχούς.

Όπως τελικά το θέτει ο Feynman: «Πάντα με απασχολεί ότι, σύμφωνα με τους νόμους όπως του κατανοούμε σήμερα, χρειάζεται για μια υπολογιστική μηχανή ένας άπειρος αριθμός υπολογιστικών λειτουργιών για να βγάλουμε συμπέρασμα σχετικά με το τι γίνεται, ακόμα κι αν αυτό αφορά μόνο ένα μικροσκοπικό τμήμα του χώρου και ένα μικροσκοπικό χρονικό διάστημα. Πως μπορούν να γίνονται αυτά σε ένα τόσο απειροελάχιστο διάστημα; Γιατί θα έπρεπε να απαιτείται μια άπειρη ποσότητα λογικής για να αντιληφθούμε τι πρόκειται να γίνει σε ένα απειροελάχιστο τμήμα του χώρου και του χρόνου;»

Απαντάει στη συνέχεια στο ίδιο του το ερώτημα: «Έτσι, συχνά έκανα την υπόθεση πως τελικά η φυσική δε θα χρειάζεται μια μαθηματική δήλωση, πως στο τέλος ο μηχανισμός θα αποκαλυφθεί και οι νόμοι θα προκύψουν ότι είναι εξαιρετικά απλοί, όπως η σκακιέρα με όλες τις φανερές της πολυπλοκότητες. Αλλά αυτή η υποψία είναι της ίδιας φύσης όπως αυτές που κάνουν άλλοι άνθρωποι, 'μ' αρέσει, δε μ' αρέσει', και δεν είναι καλό να είσαι προκατειλημμένος απέναντι σ' αυτά τα πράγματα.»

ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ

Στις ανατολικές πλαγιές του Παρνασσού και σε εποχές που η μνήμη του ανθρώπου χάνεται στην αχλή του χρόνου, εκεί όπου και η σημερινή περιοχή των Δελφών, άγνωστο πως και γιατί οι προγονοί των σημερινών Ελλήνων έκτισαν
μαντείο και ιερά, ονομαστά σε όλη τη γη που κατά καιρούς ονομαζότανυθώ, Όμφη, στα οποία λατρεύτηκαν ο Ουρανός η Γαία, ο Ζεύς και ο Απόλλωνας.

Η παράδοση αναφέρει ότι το -9650 μετά τον μεγάλο κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, οι άνθρωποι για να σωθούν ανέβηκαν στο βουνό. Σταμάτησαν στο σημείο όπου άκουγαν τα ουρλιαχτά των λύκων. Την περιοχή αυτή θεώρησαν ασφαλή από τα νερά και σε ανάμνηση της σωτηρίας τους, έκτισαν την πόλη Λυκόρεια..(Λύκος + ρεία = Αμεριμνησία που προσήλθε από τους Λύκους.
Σήμερα τα αρχαιότερα ευρήματα της περιοχής χρονολογούνται στο --7000. Αν σκεφτούμε ότι οι Δελφοί γνώρισαν την ανελέητη δήωση και πυρπόληση από κάποιους ανθρωπόμορφους μαυροφορεμένους, που κουβαλούσαν μαζί τους τον θάνατο και τις κατάρες του θεού της...
ασιατικής ερήμου και ούρλιαζαν, «Ες έδαφος φέρειν» (Γκρεμίστε τα-ισοπεδώστε τα), ή «Θεοδόσιος η Ρομφαία του θεού», ή «θάνατο στους εχθρούς του Ισραήλ», γκρέμιζαν τα ιερά, έσπαζαν τα αγάλματα, και έκαιγαν ότι στεκόταν όρθιο ώστε να μη θυμίζει το παρελθόν, ασφαλώς θαβρίσκαμε και παλαιότερα ευρήματα που θα φώτιζαν το απώτερο παρελθόν της ιστορίας μας.

Η αρχαία Ελληνική θρησκεία δεν ήταν δογματική, δεν συστηματοποιούσε ούτε κωδικοποιούσε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και το σημαντικότερο όλων ποτέ δεν περιφρόνησε το θρησκευτικό πιστεύω άλλων λαών. Όλα αυτά γιατί οι Έλληνες δεν παρουσίαζαν την θρησκεία τους σαν έκφραση τελειότητας και έργο θεού. Δεν δεχόταν για τους θεούς ότι μπορούν να διαπράξουν κακές και άδικες πράξεις. Η ηθική δεν ήταν θεμελιωμένη στη θρησκεία αλλά στην λογική και τον αυτοσεβασμό του ατόμου. Δεν πίστευαν πως όταν τιμάς τον θεό έπρεπε να αξιώνεις την εύνοια του. Αυτό εξασφαλιζόταν μόνο με τον ηθικό και ενάρετο βίο του ατόμου. Ο σεβασμός και η τιμή προς το θείο αποτελούσε εσωτερική υποχρέωση, που εκδηλωνόταν σαν έκφραση της αγάπης προς τον δημιουργό και το έργο του.
Η ελληνική θεουργία εξύψωνε τον άνθρωπο στην υπέρτατη θρησκευτική συγκίνηση, σε αντίθεση με το χριστιανικό δόγμα που στοχεύει στην καταπίεση και τον έλεγχο του πιστού και πολεμά με μίσος κάθε τι που διαφωνεί μαζί του, ενώ δεν παύει να αυτοδιαφημίζεται σαν θρησκεία αγάπης, που εξοντώνει όμως τους αντιπάλους της.
Οι Δελφοί ήταν τόπος πανίερος για τους Έλληνες. εκεί συντελούσαν μια ιερή μυσταγωγία μεταξύ προσκυνητή και θειου. Στον χώρο αυτό κυριαρχούσε η μορφή του «Κραταιού Άρχοντα του Φωτός, Απόλλωνα». Ο Απόλλωνας Φοίβος είναι η κεντρική ενσαρκωμένη ακτίνα του Όλου Φωτός, που σηματοδοτεί την αναγέννηση του ανθρωπίνου πνεύματος, μετά τα σκοτάδια που έφερε στο ανθρώπινο μυαλό ο τρόμος του μεγάλου κατακλυσμού.
Είναι ο μοναδικός ΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΟΣ ΘΕΟΣ (όχι ημίθεος) από θνητή γυναίκα και τον πατέρα θεών και ανθρώπων, Δία. Είναι η θεϊκή οντότητα που χρησιμοποιούνταν σαν σύνδεσμος των ανθρώπων με το ουράνιο και το θείο, των θνητών με τους αθανάτους.
Είναι ο ελεήμων θεός που εξασφαλίζει την σωτηρία και των καθαρμό της ανθρώπινης ψυχής από τους ρύπους των εγκλημάτων ώστε να αποφύγει την καταδίωξη των Ερινυών. Θεράπευε τις ανθρώπινες ψυχές που υπέφεραν από την καταπάτηση του ηθικού νόμου. Έδινε άφεση αμαρτιών χωρίς να οργίζεται με τους ενόχους και τους παραβάτες του ηθικού νόμου, λύτρωνε τις ψυχές από τα λάθη, τα πάθη, τις κακίες και τα ανομήματα μέχρι την τελική εξιλέωση.
Δεχόταν με συγκατάβαση την μεταμέλεια, έθετε υπό την προστασία του τον αμαρτωλό και μεριμνούσε για την σωτηρία του από τον αδέκαστο και αυστηρό τιμωρό Δία, για αυτό ο Απόλλωνας ονομαζόταν, ΣΩΤΗΡ, Λυτρωτής, Ανορθωτής, Ευσπλαχνικός και Ανεξίκακος.
Ο Κραταιός Ήλιος θεός ήταν η παρηγοριά και η καταφυγή των πονεμένων, δυστυχισμένων και μετανοούντων αμαρτωλών που ζητούσαν την συγχώρεση του. Ο μετανοιωμένος ικέτης επικαλούνταν τον θεό, για να του προσφέρει την κάθαρση από το ανόμημα του και παρακαλούσε να τον δεχτεί υπό την σκέπη του με εύνοια, μέχρι την αποκάθαρση του.
Ο ικέτης που πήγαινε στους Δελφούς παρουσιαζόταν στον ιεροφάντη του ναού στον οποίο εξομολογούνταν τους λόγους που τον έφεραν στο ιερό του θεού και τι έγκλημα είχε διαπράξει. Ο ιεροφάντης αφού άκουγε τον επισκέπτη ικέτη, τον συμβούλευε τι έπρεπε να πράξει και του πρότεινε τον τρόπο εξιλέωσης του. Ακλουθούσε το άναμμα της ιερής δάδας (σημερινό κερί), έκαιγε λιβάνι μπροστά το άγαλμα του θεού, κατόπιν γινόταν σωματικός καθαρμός και ακρεοφαγία (νηστεία), για όσο διάστημα καθοριζόταν, μέχρι την στιγμή που συμμετείχε των μυστηρίων, τρώγοντας ψωμί και πίνοντας κρασί (μετάληψη το λέμε σήμερα). Ο ιεροφάντης άγγιζε το κεφάλι του μετανοιωμένου με κλαδάκι από την ιερή δάφνη των Δελφών, για να διώξει τους ρύπους της ψυχής του. Από τη στιγμή αυτή και μετά είχε την προστασία του Απόλλωνα. Στη συνέχεια ο ικέτης με ελευθέρα βούληση, γινόταν για όσο διάστημα επιθυμούσε, υπηρέτης των ιερών, μέχρι να αισθανθεί εξιλεωμένος και έτοιμος να ενταχθεί στην κοινωνία πάλι αγνός, ήρεμος, λυτρωμένος και καθαρός. Όριζε την ημέρα της αναχώρησης του και εξαγνισμένος πλέον, άναβε την ιερή δάδα και έκαιγε λιβάνι μπροστά στο άγαλμα του θεού και αφού έδενε στα μαλλιά του κλαδάκια από την ιερή δάφνη επέστρεφε και πάλι στην προηγούμενη ζωή του. (Στη σημερινή θρησκεία η δάφνη χρησιμοποιείτε σε ανάμνηση των βαΐων με τα οποία κατά την χριστιανική παράδοση υποδέχτηκαν το Χριστό στα Ιεροσόλυμα).
Όλες αυτές οι ιερουργίες ονομάστηκαν ειδωλολατρία από το Ελληνοκτόνο δόγμα, αν και πήρε όλα τα λατρευτικά και τυπικά του στοιχεία αυτούσια, για τη δική του θρησκεία.
Τι κι αν ο Κραταιός Ήλιος – Απόλλωνας έχασε τον θρόνο του από τους ανθρώπους της παρακμής και του τίποτα.
Τι κι αν ασέβησε πάνω στα ιερά του ο μαυροφορεμένος συρφετός των χαλαστάδων.
Τι κι αν τον είπαν είδωλο και τον αντικατέστησαν με τον εγκληματία Γιαχβέ του ασιατισμού και του μισανθρωπισμού.
Τι κι αν γκρέμισαν και έσπασαν τα αφθάστου κάλλους αγάλματα του.
Τι κι αν ο χριστιανικός σκοταδισμός σκέπασε την πατρίδα του.
Ο Φοίβος δεν μνησικάκησε. Επέστρεψε στην γενέτειρα του όχι μόνο σαν ελεήμονας θεός αλλά και σαν τιμωρός των ιερών παραμυθολόγων, για να εξαγνίσει τις ψυχές των Ελλήνων και να φωτίσει το πνεύμα τους.
Από τα πανάρχαια χρόνια στους Δελφούς συνέβαιναν ανεξήγητα φαινόμενα, που μόνο οι Ιεροφάντες, οι Μύστες και οι Πυθίες μπορούσαν να εξηγήσουν. Εξελίσσονταν υπερφυσικές καταστάσεις, που κατέστησαν τους Δελφούς γνωστούς σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο και την Πυθία αλάθητη στους χρησμούς, την οποία αργότερα γελοιοποίησε το χριστιανικό ιερατείο με τα συκοφαντικά του μυθεύματα.
Και σήμερα τα ουράνια και μυστηριώδη φαινόμενα επαναλαμβάνονται, μόνο που οι Έλληνες τα αγνοούν, ή τα θεωρούν σατανικά, αφού έγιναν καλοί χριστιανοί και δεν πρέπει να διαφωνούν με την απόφαση του ιερατείου.
Οι Δελφοί είναι το κέντρο της γης που συνδέει τον πλανήτη μας με το σύμπαν, είναι ο ενεργειακός χώρος που χρησιμοποιούν οι ουράνιοι προγονοί μας κατά την κάθοδο τους στην Γη στην εποχή μας. Όποιος επισκεφτεί τους Δελφούς σήμερα θα αισθανθεί και πάλι την ιερή παρουσία τους σε ένα καθαρά προσωπικό θεϊκό αντάμωμα, που συνοδεύεται από πλήθος υπερφυσικών φαινομένων. Παρατίθενται φωτογραφίες που υποστηρίζουν τα γραφόμενα μου και έχουν τραβηχτεί σε διαφορετικές ημερομηνίες και από διαφορετικά άτομα, στην Κασταλία πηγή των Δελφών.

(Φωτογραφία 1) Έχει παρθεί κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο (21/22 Δεκ.2002 και ώρα 00.15) από μια παρέα από το Αγρίνιο μέσα στο χάσμα της Κασταλίας πηγής των Δελφών, με φωτογραφική μηχανή συμβατικής τεχνολογίας. Το φως που πέφτει από το φωτεινό αντικείμενο πάνω από το σκούρο κυκλικό σώμα, αναλύεται σταχρώματα της ίριδας και μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν διαφανές ή υπερβολικής στιλπνότητας αφού λειτούργησε σαν πρίσμα και ανέλυσε το φως. Από εξέταση της φωτογραφίας σε φασματογράφο, προέκυψε η ύπαρξη βηρυλλίου στο σώμα.



Οι φωτογραφίες 2και 6, έχουν τραβηχτεί το βράδυ της εαρινής ισημερίας (21/22 Μαρτ. 2003 και ώρα 00.10 έως 02.30). Την νύχτα αυτή είχαν συγκεντρωθεί μέσα στο χάσμα της Κασταλίας πηγής περίπου 40 άτομα, προερχόμενα από διάφορα μέρη της Ελλάδος, περιμένοντας κάποιο μήνυμα, ένα σημάδι από τις οντότητες που αυτοαποκαλούνται Ολύμπιοι*. Ήταν διαφόρων τάξεων και μορφώσεως ακόμη και ανώτατης ακαδημαϊκής παιδείας, με μόνο κοινό τους στοιχείο όπως με πληροφόρησαν αργότερα πολλοί από αυτούς, την ανάγνωση των βιβλίων μου και την δυσπιστία τους στα γραφόμενα μου. Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί και πάλι από φωτογραφική μηχανή συμβατικής τεχνολογίας χωρίς φλας.

Η μηχανή είχε στερεωθεί καλά πάνω σε τρίποδα, ώστε να μένει σταθερή για όση ώρα θα έμενε ανοιχτό το διάφραγμα της, ώστε να επιτευχτεί η φωτογράφηση μέσα στο σκοτάδι. Σύμφωνα με επώνυμες μαρτυρίες, η μηχανή άλλαξε δυο φορές κατεύθυνση κατά 90ο σαν να την μετακινούσε ένα αόρατο χέρι. Τελικά την άφησαν στην θέση που μετακινήθηκε μόνη της την δεύτερη φορά.
(φωτογραφία 2) Ενώ υπήρχε σκοτάδι, οι κορυφές των Φαιδριάδων φωτίστηκαν από ένα φως αγνώστου πηγής και φάνηκε σαν ημέρα.
(Φωτογραφία 3) Και το φως αυτό κατέβηκε μέχρι τον χώρο της Κασταλίας πηγής. Μέσα στον χώρο της πηγής βρισκόταν όπως προανέφερα, σαράντα άτομα, και σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους ένοιωθαν περίεργα και ανεξήγητα συναισθήματα ενώ συνέβαιναν όλα αυτά τα φαινόμενα…

Φωτογραφία 4)Παρατηρούνται ανεξήγητα φωτεινά φαινόμενα και κάτω στο έδαφος φαίνονται δυο φωτεινές δέσμες.

(φωτογραφία 5) Στο δεξιό κάτω μέρος της φαίνετε να πυρπολείτε ο χώρος της Κασταλίας πηγής.


Φωτογραφία 6) Παρατηρούμε ένα φαντασμαγορικό, αινιγματικό και μυστηριώδες ενεργειακό πλέγμα εμπρός και πάνω από την Κασταλία πηγή, ακριβώς
πάνω από το σημείο που αναβλύζει το νερό. Οι φωτογραφίες που παραθέσαμε αποτελούν μαρτυρίες όλων αυτών που βιώσαν δεκάδες άτομα από διαφορετικά μέρη της Ελλάδος και φανερώνουν την ιερότητα του χώρου που γνώριζαν οι προγονοί μας και αγνοούν οι σημερινοί Έλληνες.
*Οι Ολύμπιοι είναι εξωγήινες οντότητες οι οποίες επικοινωνούν με ανθρώπους σε διάφορα σημεία της Γης και όπως υποστηρίζουν σκοπός τους είναι η προστασία του πλανήτη μας και γενικά του πλανητικού μας συστήματος από καταστροφές που οφείλονται είτε σε ανθρώπινες ενέργειες είτε σε εξωγενείς παράγοντες.

Ο γνωστός συγγραφέας Γερ. Καλογεράκης στα βιβλία του παραθέτει πολλές τέτοιες επικοινωνίες με τους Ολυμπίους, μέσα από τις οποίες δίδονται απαντήσεις σε πάρα πολλά ερωτήματα που μας απασχολούν. Για τα παρατηρηθέντα μέσα στην Κασταλία πηγή φαινόμενα ο συγγραφέας ζήτησε από τις Οντότητες πληροφορίες και έλαβε τις κάτωθι απαντήσεις.
Για φωτογραφία 1«…ο Κραταιός Άρχων Φωτός Απόλλων και η Φοίβη Άρτεμις, αφίχθησαν εις Γαιαν δια αντιμετώπισιν δευτέρας φάσεως του σχεδίου «ΑΝΑΤΟΛΗ», που ετοιμάζουν οι γήινοι αποστάτες και ενίσχυσιν των ηλιακών πεδίων του συμπαντικού έλικα της Γαίας, που ευρίσκεται εις τους Δελφούς. Οι ευρεθέντες εις Κασταλίαν πηγήν ετέθησαν υπό προστασίαν και ευεργετικήν ακτινοβόλησιν, δια αφύπνησιν πνεύματος αυτών και ανόδου τους εις δεύτερον επίπεδον ηλιακής μυήσεως, προς ενεργοποίησιν ουδετέρας υποφύσεως και νοητικήν επικοινωνία μεθ΄ υμών. Έρρωσθε».

Για φωτογραφίες 2-6 «Η παρουσία Ελλανίων εις Κασταλίαν πηγή Δελφών, που αναζητούσαν σημάδια της υπάρξεως μας, μας ικανοποίησε. Εμείς δημιουργήσαμε της παραστάσεις των φωτογραφιών. Η αναζήτησις των Ελλανίων ήταν αποτέλεσμα καθαρής καρδίας. Την στιγμήν που ευρίσκοντο μέσα στον χώρο της πηγής εμείς είμεθα κάτωθεν της δεξιάς κορυφής των Φαιδριάδων για να μη γίνει αισθητή η δική μας παρουσία. (αξιοσημείωτο είναι, σημειώνει ο κος Καλογεράκης, πως όταν οι οντότητες ευρίσκονται εντός χώρου, κάθε προσπάθεια προσέγγισης του είναι αδύνατη.

Έχω βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Σημαίνει λοιπόν πως τα όντα επέτρεψαν την προσέγγιση στα παραυρεθέντα άτομα γι’ αυτό και το επισημαίνουν στο μήνυμα τους). Άπαντες οι παριστάμενοι ακτινοβολήθησαν δια ενεργοποίησιν των αρχαιγόνων δυνάμεων των και προετοιμασίαν διαδικασίας ηλιακής μυήσεως. Άπασες αι δυνάμεις που φυλάσσουν τον χώρο προέρχονται από την Ανωτέρα Τάξη Συμμάχων του γαλαξία του Κενταύρου και Τοξότου (Απόλλων- Άρτεμις) που ανήκουν στην 7ηνΑποστολήν. Άπαντα τα ενεργειακά φαινόμενα που συνετελέσθησαν, αποσκοπούσαν εις την κάθαρσιν της πηγής με ιονισμόν του ύδατος και την αναδιάταξιν των μορίων του, καθώς επίσης και συντήρησιν κοσμικών δυνάμεων με τον καθαρμό του συμπαντικού έλικος της Γαίας και προστασίαν του Ελλάνιου χώρου. Η δύναμις μεθ’ ημών. Έρρωσθε».

Read more: STRANGE ACTIVITIES: ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ