Στη χοάνη της προπαγάνδας

Ο χώρος του θεάματος αποτέλεσε για πολλούς ένα πρόσφορο περιβάλλον πειραματισμού και προπαγάνδας.
Συνήθης τρόπος επίτευξης αυτών των τεχνικών ήταν και παραμένουν τα υποσυνείδητα μηνύματα και οι συμβολισμοί.
Το υποσυνείδητο μήνυμα είναι ένα σήμα το οποίο αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος του ανθρώπου χωρίς ωστόσο να το αντιλαμβανόμαστε άμεσα με τις αισθήσεις μας. Τα υποσυνείδητα μηνύματα είναι πάντοτε ενσωματωμένα σε ένα υπάρχων προϊόν, όπως μια εικόνα, μια μελωδία κτλ. Όταν ένα υποσυνείδητο μήνυμα καταγράφεται στον εγκέφαλο μας εμείς αγνοούμε την ύπαρξη του, γιατί δεν έχει καταγραφεί στο συνειδητό μέρος του εγκεφάλου, αυτό ωστόσο ως καταγεγραμμένο αρχείο μας επηρεάζει. Χαρακτηριστική είναι η έρευνα στην οποία προέβηκε ο James Vicary το 1957. Ο ερευνητής πρόβαλε σε κινηματογράφο στο διάλειμμα της ταινίας που παιζόταν, ένα αστραπιαίο μήνυμα με τη φράση «θέλω ποπ κορν» και «πιες περισσότερη κόκα κόλα». Κανένας από τους θεατές δεν αντιλήφθηκε άμεσα το προπαγανδιστικό αυτό μήνυμα. Κι όμως το υποσυνείδητο μέρος του εγκεφάλου τους το είχε καταγράψει. Το αποτέλεσμα ήταν οι πωλήσεις του ποπ κορν να εκτοξευτούν στο 57,8% και του αναψυκτικού στο 18,1%.