Σε λιγότερο από ένα χρόνο, το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα αποδεικνύεται ότι είναι και ευρωπαϊκό πρόβλημα.
Στην αρχή της κρίσης πολλοί ισχυρίζονταν, εντός και εκτός Ελλάδος, ότι η κύρια αιτία ήταν η κακή κατάσταση των δημόσιων οικονομικών, η υπερτροφία και η ενδημική διαφθορά του δημόσιου τομέα. Μετά προστέθηκαν η χαμηλή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, η δύσκαμπτη εργατική νομοθεσία, τα κλειστά επαγγέλματα και τα λοιπά.
Ακόμη και οι αναλυτές επικαλέστηκαν πολλές φορές ακόμη και το κακό γονίδιο του Έλληνα: την ανυπακοή, την απειθαρχία, την ανομία, την εγγενή ροπή τάση για ανταρσία και βία...
Στη συνέχεια, ομάδες του πληθυσμού εστρέφοντο εναντίον άλλων ομάδων, που τις θεωρούσαν ως υπαίτιες του κακού. Άλλοτε οι κακοί ήσαν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι φορτηγατζήδες, οι φαρμακοποιοί, οι συμβολαιογράφοι, οι ΔΕΗτζήδες, οι γιατροί κ.ο.κ.
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης ήταν να χαθεί η αυτοεκτίμηση, η αυτοπεποίθηση και να μειωθεί η ενεργητικότητα που είναι αναγκαία για υπέρβαση της κρίσης. Οι πολίτες σήμερα καλούνται να…πληρώσουν μία κρίση η οποία σίγουρα δεν είναι μόνο δική τους, ενώ την ίδια ώρα δεν βλέπουν να γίνεται δίκαιη κατανομή βαρών ούτε να υπάρχει πειστικό σχέδιο ανάκαμψης.
Αντιθέτως βλέπουν να μεγαλώνει η ύφεση και η ανεργία, παγώνοντας αγορά, νοικοκυριά και ψυχές, ενώ η κυβέρνηση να προωθεί περαίωση και ατιμωρησία.
Είναι προφανές ότι τέτοια αντιμετώπιση του κοινωνικού σώματος, με τρικ εξαπάτησης, επικοινωνιακούς εκβιασμούς και προπαγάνδα, δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ. Το πολύ, έως την τέταρτη δόση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου